Scenografia

Jadwiga Przeradzka, zam. Jędrzejewska (23 II 1902 Karabanowo w Rosji - 20 I 1983 Warszawa), malarka, scenografka. W l. 1923 -29 studiowała malarstwo w warsz. ASP pod kier. Tadeusza Pruszkowskiego. W 1931 wraz z mężem Aleksandrem Jędrzejewskim rozpoczęła pracę scen. (projektowała przede wszystkim kostiumy) w T. Wołyńskim im. Słowackiego w Łucku (do 1938), następnie oboje objęli dział plastyczno-dekoracyjny T. Miejskiego w Bydgoszczy (sez. 1938/39). Opra­cowali tu wspólnie m. in. "Judasza z Kariothu" Rostworowskiego, "W małym domku" Rittnera, "Klub kawalerów" Bałuckiego, szereg operetek. Również w sez. 1939/40 mieli pozostać w tym t. Okres okupacji niem. przeżyła w Łodzi utrzymując się z dekorowania wystaw i ma­lowania portretów. Po wojnie, w l. 1946-69 przygotowywała z mężem scenografię przedstawień T. Dramatycznych, następnie T. Polskiego we Wrocławiu. W 1969 przeszła na emeryturę. Z A. Jędrzejewskim opracowała m. in. "Pana Jowialskiego" Fredry, "Damy i huzary" Fredry, "Rewizora" Gogola, "Sen nocy let­niej" Shakespeare'a, "Odwety" Kruczkowskiego, "Skąpca" Moliera, "Wesele" Wyspiańskiego, "Operę za trzy grosze" Brechta, "Hamleta" Shakespeare'a, "Zbójców" Schillera, "Wizytę starszej pani" Dürrenmatta, "Zemstę" Fredry, natomiast samo­dzielnie m. in. "Fircyka w zalotach" Zabłoc­kiego, "Mirandolinę" Goldoniego, "Śluby pa­nieńskie" Fredry, "Grzech" Żeromskiego, "Marię Stuart" Słowackiego, "Heddę Gabler" Ibsena, "Nie igra się z miłością" Musseta, "Szelmostwa Skapena" Moliera. Współpracowała z wrocł. T. Młodego Widza, T. Żydowskim (Wrocław, Łódź, Warszawa), z t. warsz.: Polskim, Ka­meralnym, Narodowym, Ateneum, z t. łódź.: T. im. Jaracza, Nowym, Powszechnym, z T. im. Bogusławskiego w Kaliszu, T. Wybrzeże w Gdańsku, z T. Dramatycznymi w Poznaniu i Szczecinie, T. im. Wyspiańskiego w Ka­towicach, T. Dolnośląskim w Jeleniej Górze, T. Ziemi Opolskiej w Opolu, T. im. Osterwy w Lublinie, z t. muzycznymi: T. Wielkim w Warszawie i Łodzi, Operą w Bytomiu, Wroc­ławiu, Operetką w Gliwicach i Łodzi oraz t. w Paryżu, Londynie, Bukareszcie, Buda­peszcie, Rio de Janeiro, Melbourne. Po przej­ściu na emeryturę współpracowała m. in. z Operą i Operetką we Wrocławiu, T. Drama­tycznym w Wałbrzychu i scenami łódzkimi. Źródło: Almanach Sceny Polskiej 1982/83. Tom XXIV. Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1987.