Historia teatru w Polsce i na świecie
-
3 maja 1839
-
6 lipca 1840
Jeden z nurtów staropolskiego teatru szkolnego; określenie obejmujące działalność teatralną i widowiskową szkół jezuickich. Ilustracja (sztych Gerarda Bouttatsa) przedstawia scenografię do sztuki Nicoli Avanciniego (1611–1686) „Pietas Victrix”, wystawionej w Wiedniu w 1659.
Aktor, pedagog, publicysta. W latach 1964–2005 w Starym Teatrze w Krakowie. Stawrogin w „Biesach”, Wielki Książę w „Nocy listopadowej”, Rogożyn w „Nastasji Filipownej” – w reż. Andrzeja Wajdy; Artur w „Tangu”, Józef K. w „Procesie” – w reż. Jerzego Jarockiego; Poeta w „Weselu” w reż. Jerzego Grzegorzewskiego. Na zdjęciu: Jan Nowicki jako Hans Christian Andersen w „Z życia glist”, reż. Krzysztof Babicki, prem. 2 lipca 1983, Stary Teatr, Kraków. Fot. Wojciech Plewiński
Pierwszy Cześnik (Jana Nepomucen Nowakowski) i pierwszy Rejent (Witalis Smochowski) grali te role aż do 1864! Rycina przedstawia ich w 1861 jako współdyrektorów teatru lwowskiego. W ETP opis prapremiery pióra Agnieszki Marszałek.
