Osoby

SŁOJKOWSKI Marian (8 VI 1914 Łódź - 31 III 1977 Kraków), aktor. Był synem Marcina S. i Ce­cylii z Brewińskich. Ukończył siedem klas gimn. w Łodzi. Po odbyciu służby wojskowej, zarabiał grając epizodyczne role na scenie łódz. T. Miej­skiego. W 1939 zdał eksternistyczny egzamin aktor­ski ZASP-u. Brał udział w kampanii wrześniowej. Okres okupacji niem. spędził w Warszawie, zajmo­wał się handlem; podczas powstania warsz. wystę­pował w grupie artyst., dającej koncerty w szpi­talach i kwaterach wojskowych. Od stycznia do 31 VII 1945 należał do Studio T. Miejskiego w Łodzi, a w sez. 1945/46 był w zespole łódz. T. Powszechnego TUR. W sez. 1946/47 nie pracował z powodu choroby. Od 1947 do stycznia 1951 był aktorem T. Dolnośląskich we Wrocławiu. Od lutego 1951 do lipca 1954 grał w T. Dramatycznych w Krakowie, w sez. 1954/55 w T. im. Słowackiego, a w 1955-60 należał do zespołu Starego Teatru. Współpracował z t. Cricot II; grał w nim Papieża Juliusza w przedstawieniu "Mątwy" (1956). W 1960-63 był w T. Ziemi Krakowskiej im. Solskiego w Tar­nowie. Brał udział w organizowanych przy tej scenie imprezach T. Propozycji (Estragon - "Czekając na Godota") oraz Estrady Poetyckiej ("Listy Chopina"). W 1963 wrócił do Krakowa i do końca życia występował w Starym Teatrze. Był sprawnym technicznie aktorem, przede wszystkim twórcą wyrazistych epizodów skłaniających się w kierunku groteski, np. jako Dyrektor więzienia ("Ka­pitan z Kopenick", 1959) "mający już coś z obłąka­nego, fanatycznego i jednocześnie zdziecinniałego poety" (H. Vogler). W początkowym okresie swojej pracy grał b. dużo, m.in. takie role, jak: Gerald Croft ("Pan inspektor przyszedł"), Głumow ("Szalone pieniądze"), Bennecke ("Niemcy") - we Wrocławiu, Fuller ("Trzydzieści srebrników"), Naczelny dyrektor ("Imieniny pana dyrektora"), Worobiew ("Niespokojna starość"), Durand ("Zielony frak") - w Krakowie. W Tarnowie zagrał duże role, m.in. Strasza ("Rozbitki"), Figara ("Cyrulik sewilski"), Kostryna ("Balladyna"). W Starym T. stworzył ciekawe role drugiego planu, m.in. takie, jak: Bobriniec ("Zmierzch"), Liamszyn ("Bie­sy"), Jenerał i Pułkownik ("Dziady"), Przodownik ("Wyzwolenie"). Bibl.: Almanach 1976/77; Sto lat Starego Teatru; T. Polski Wrocław 1945-65 (il.); Dz. Pol. 1959 nr 125 (H. Vogler); Teatr 1977 nr 10; Tyg. Powsz. 1977 nr 28; Akta, ZASP; Programy, IS PAN. Ikon.: Fot. - MTWarszawa, ZASP. Film.: 1972 - Bolesław Śmiały (f.); Materiały film. z 1963, Arch. WFD. Nagrania: Role - Pol. Nagrania, Red. Dok. Inf. PR. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994