Osoby

Stanisław Lipski (2 IV 1909 Ostrówek - 6 VIII 1981 Warszawa), scenograf, architekt wnętrz, rzeźbiarz. W 1933 ukończył warsz. Szkołę Sztuk Pięknych, był uczniem Wincentego Drabika. Przed wojną współpracował jako scenograf z T. Miejskim w Lublinie ("Ulica" Rice'a, "Niespodzianka" Rostworowskiego), z warsz. t. rewiowymi Banda, Cyrulik Warszawski, Wielka Rewia, T. 830, T. 815, z operetką Nowości, T. Małym i scenami żydowskimi. Opracował m. in.: "Cnotliwa Zuzanna" Jonesa, "Wiktoria i jej huzar" Abrahama, "Narzeczona zginęła" Stolza, "Szczęście Frania" Perzyńskiego. W czasie II wojny świat. był scenografem t. Bohema i Nowości (m. in. "Żołnierz królowej Madagaskaru" Dobrzańskiego, "Dziewczyna i kokosy" Gozdawy, "Kobieta bez skazy" Zapolskiej). W okresie powojennym współpracował z T. Syrena w Warszawie i Operetką w Lublinie. Na scenie warsz. opracował m. in.: "Z zegarkiem w ręku", (1953), "Bez dewiz" (1953), "Nasze szaleństwo" (1970 - z okazji 25-lecia wyzwolenia Warszawy)( zaś w Operetce lub. "Bajaderę" Kalmana (1961), "Tysiąc i jedna noc" Straussa (1969). Zajmował się też projektowaniem wnętrz handlowych i usługowych oraz rzeźbą. Źródło: Almanach sceny polskiej 1980/81