Osoby

KITKA-SOKOŁOWSKI Leopold, właśc. L. Sokołowski (7 XI 1892 Odessa - 8 II 1979 Skolimów k. Warszawy), aktor. Był synem Stanisława i Teresy Sokołowskich. Gimnazjum i studia ukończył w Ode­ssie, tam też przygotowywał się do zawodu aktor­skiego pod kier. aktora MChAT-u A. Adaszewa. Po przybyciu do Polski w 1921, rozpoczął studia w Oddziale Dram. Państw. Konserwatorium Muz. w Warszawie. W kwietniu 1925 z grupą uczniów pod kier. A. Zelwerowicza grał w Płocku. Szkołę skończył w 1925 i w tym samym roku debiutował w Zjednoczonych T. Pomorskich na scenie T. Miej­skiego w Bydgoszczy; grał też na scenie teatru w Toruniu. Do 1939 występował kolejno: w T. Pol­skim w Katowicach (sez. 1926/27), T. Praskim w Warszawie (1927/28), z zespołem T. Skarżyńskiego gościnnie w Płocku (1928/29), w T. Nowym w Poznaniu (1929/30) i z zespołem pozn. gościnnie w Gdańsku (1929), w T. Objazdowym ZASP Sa­morządów Woj. Białostockiego (1930/31), od sez. 1931/32 w Warszawie: w T. Polskim (1931-33), T. Melodram (1931), T. Ateneum (1932); w T. im. Żeromskiego w Radomiu (1933/34), nast. w Ob­jazdowym T. Małopolskim z siedzibą w Stanisławowie (1934/35), w Kaliszu w T. Nowym (1935/36) i T. Miejskim (1938/39); poza tym w Grodnie, Łucku, Wilnie i w zespole objazdowym Reduty. W czasie II wojny świat. prowadził amat. t. dramaty­czny w Kosowie na Ukrainie. Po powrocie do kraju rozpoczął pracę w Starym T. w Krakowie (luty-li­piec 1945), w sez. 1945/46 grał w T. Dramatycznym Woj. Gdańskiego w Sopocie, 1946/47 w T. Akto­rów Woj. Gdańskiego w Gdyni, z którym na sez. 1947/48 przeniósł się do Gorzowa Wielkopolskiego. Następnie występował w T. Nowym i Komedii Muzycznej w Poznaniu (1948/49), T. Dramatycz­nych w Szczecinie (1949/50), T. Polskim w Bielsku (1950), T. w Gnieźnie (1951) i T. im. Bogusław­skiego w Kaliszu (1951/52). W 1953-57 należał do zespołu T. Wybrzeże w Gdańsku, 1957-59 T. Dolnośląskiego w Jeleniej Górze, 1959-65 T. im. Mickiewicza w Częstochowie, gdzie 12 VI 1965 obchodził jubileusz czterdziestolecia pracy na sce­nie. Po przejściu na emeryturę zamieszkał w schro­nisku Artystów Weteranów Scen Pol. w Skoli­mowie. Ważniejsze role: Proskurow ("Sybir", 1925), Młynarz ("Zaczarowane koło", 1926), Ciuciumkiewicz ("Dom otwarty", 1926), Bouxin ("Sprawa Dreyfusa", 1931), Mnich ("Car Lenin", 1932), Admirał ("Defraudanci", 1932), Mąż ("Ich czworo", 1946), Rotmistrz ("Damy i huzary"; 1950), Jaskrowicz ("Grzech", 1951), Malvolio ("Wieczór Trzech Króli", 1951), Żewakin ("Oże­nek", 1948, 1951), Ciaputkiewicz ("Grube ryby", 1952), Gendre ("Noc listopadowa", 1957), Małachowski ("Warszawianka", 1957). Bibl.: Almanach 1978/79; Ciesielski: Teatr pol. w Gdańsku; Czachowska: Zapolska; Formanowicz; Kaszyński: Teatralia il); Konarska-Pabiniak: Repertuar; Krasiński: Teatr Jaracza; Kwaskowski; Lorentowicz: T. Polski; Nawrat: Reper­tuar; Orzechowski: Stary Teatr; Sobański: Teatr Pol. na Śląsku; Sto lat Starego Teatru; Stokowa: Wyspiański; Szczepkowska: 20 lat T. na Wybrzeżu; Pam. Teatr. 1970 4 s. 486; Afisze, programy, IS PAN (m.in. program jubileuszowy jako dodatek do programu "Ktoś Nowy"; il.); Akta (tu fot.), ZASP; Wosiek: Teatry objazdowe. Ikon.: Fot. - IS PAN. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994