Osoby

PILARSKA Leokadia, Loda, zamężna Aulich (11 XI 1900 Łódź - 13 I 1972 Gniezno), aktorka. Pochodziła z rodziny inteligenckiej, była córką Jó­zefa i Antoniny P., żoną Aleksandra Olechowskiego, właśc. Aulicha (zob. t. 1). Ukończyła gimn. w Łodzi, nast. uczęszczała do łódz. Szkoły Dram. oraz na lekcje gry scen. pod kier. S. Dębicza, po czym zdała eksternistyczny egzamin aktorski ZASP-u. Od 1926 do 1929, a może i dłużej, występowała w T. Popularnym pod kier. J. Pilarskiego w Łodzi. De­biutowała jako Mieszczanka ("Kościuszko pod Rac­ławicami"), ponadto grała tu m.in. Janinę ("Gri-Gri"), Rudecką ("Trędowata"), Julinkę ("Księżniczka czarda­sza"), Swatkę ("Małka Szwarcenkopf"). W 1. trzydzies­tych występowała w zespołach objazdowych oraz - jako stała mieszkanka Łodzi - bywała anga­żowana do wielu sztuk w łódz. T. Miejskim, a w miesiącach letnich 1933-35 także w T. Letnim; po 1934 w łódz. T. Popularnym grała m.in. Rudomską ("Ponad śnieg"), Ginę ("Nauczycielka"), Langmanową ("Szczęście Frania"). W sez. 1938/39 należała do zespołu T. im. Bogusławskiego w Kaliszu. Według recenzenta "Gazety Kaliskiej" "posługiwała się do­brą dykcją i doskonałym opanowaniem przedmiotu" (cyt. za S. Kaszyńskim). W czasie okupacji niem. pracowała fizycznie. W marcu 1945 wystąpiła w pierwszym, powojennym przedstawieniu w Łodzi, w programie rewiowym "Nasza jest Łódź". W sez. 1945/46 grała w T. Miejskim w Kaliszu i jeszcze w tym samym sez. w T. Miejskim w Białymstoku, 1946/47 w Woj. T. Objazdowym w Ełku, 1947/48 w T. Miejskim w Lublinie, w sez. 1948/49 w T. Miejskim w Bydgoszczy, w 1949-53 w T. Polskim w Bielsku-Białej i Cieszynie, od sez. 1953/54 do końca życia w T. im. Jaracza w Łodzi. Według S. Heinego "aktorka, którą tak bardzo pasjonował i porywał wielki dramat, miała raczej zdolności charakterystyczne, komiczne nawet i czuła się naj­lepiej w ramach dużego epizodu, a nie na obszarach wielkiej, kilkuaktowej roli (chociaż i takich wiele udźwignąć musiała!)". Grała m.in. Młynarkę ("Za­czarowane koło"), Żonę ("Ich czworo"), Czepcową ("Wesele"), Eugenię ("Ondyna"), Betty Dullfeet ("Karie­ra Artura Ui"), Tadrachową ("Moralność pani Dulskiej"). Po wojnie występowała też w filmach. Bibl: Almanach 1971/72; Hist. filmu t. 5; Kaszyński: Teatr łódz.; Kaszyński: Teatralia; Tyg. Powsz. 1972 nr 8; Pro­gram: "Mirandoliny", T. im. Jaracza Łódź, 1972 (S. Heine; il.); T. w Bielsku-Białej 1945-80; Gawlik: T. Letni w Łodzi; Rudnicki: T. Popularny w Łodzi. Ikon.: Fot. - ZASP. Film.: 1967 - Jowita (f.); 1968 - Świat grozy (f.); Materiały - Archiwum TVWarszawa. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994