Osoby

SŁOBODZIANEK Tadeusz (ur. 26 kwietnia 1955, Jenisiejsk, Związek Radziecki)
Dramatopisarz, reżyser, krytyk teatralny. Urodził sie na Syberii, gdzie jego rodzice zostali zesłani w 1944. W grudniu 1955 jego rodzina wróciła do Polski i osiedliła się w Białymstoku. W tym mieście skończył liceum ogólnokształcące (1974). W latach 1974-1979 studiował teatrologię w Krakowie na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego w ramach programu indywidualnego najpierw pod kierunkiem prof. Jerzego Gota, a następnie prof. Jana Błońskiego. W latach 1978-1982 pisał recenzje teatralne pod pseudonimem Jan Koniecpolski, najpierw w krakowskim dwutygodniku " Student", a następnie w "Polityce". W 1980 zadebiutował jako dramaturg sztuką dla dzieci "Historia o żebraku i osiołku", a w 1982 jako reżyser "Osmędeuszami" Białoszewskiego i Heringa w Białostockim Teatrze Lalek. Jako kierownik literacki, konsultant programowy, reżyser i dramaturg współpracował z teatrami w Kaliszu (1981-1982), Poznaniu (1982), Białymstoku (1984-1989), Łodzi (1982-1983), Gdańsku (1989-1991) i z Teatrem Dramatycznym w Warszawie (1994-1995). W 1987 uzyskał dyplom eksternistyczny reżysera lalkowego. W latach 1988-1989 był wykładowcą na Wydziale Lalkarskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Białymstoku, potem kierownikiem literackim w Teatrze Miniatura w Gdańsku (1989-1991). W 1991 roku w podbiałostockim Supraślu razem z Piotrem Tomaszukiem i grupą współpracujących z nimi aktorów założył niepaństwowy, profesjonalny teatr lalkowo-aktorski, Towarzystwo Wierszalin-Teatr, o wyraźnym profilu artystycznym, czerpiącym z legend, opowieści ludowych i dziedzictwa kulturowego i religijnego polsko-białoruskiego pogranicza, a z czasem także całej Europy. Słobodzianek był też wykładowcą "Sztuki dialogu" w Laboratorium Reportażu na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego (2001-2003). Obecnie kieruje w Warszawie Laboratorium Dramatu i jest prezesem TAT (Towarzystwa Autorów Teatralnych). Organizuje warsztaty "Sztuka Dialogu" w Wigrach dla młodych dramaturgów z udziałem takich twórców jak Ingmar Villquist czy Jerzy Pilch. Tadeusz Słobodzianek jest współautorem spektakli telewizyjnych i scenariuszy filmowych, a przede wszystkim autorem dramatów, takich jak: "Car Mikołaj" (1985), "Obywatel Pekosiewicz" (1986), "Turlajgroszek" (współautor: Piotr Tomaszuk, 1990), "Prorok Ilja" (1992), "Merlin. Inna historia" (1992), "Kowal Malambo" (1992), "Obywatel Pekoś" (nowa wersja "Obywatela Pekosiewicza", 1997), "Obywatel Chrystus, czyli Sen pluskwy" (2001). Teksty te w teatrze realizowali m.in. Kazimierz Dejmek, Maciej Prus, Mikołaj Grabowski, Ondrej Spišák, Piotr Tomaszuk i Andrej Woron. Tłumaczony na niemiecki, angielski, rosyjski i węgierski, Słobodzianek jest laureatem wielu nagród krajowych i zagranicznych, z których najważniejsze to nagrody Fringe Firste z Wierszalinem na festiwalu w Edynburgu w latach 1993 i 1995, nagroda Fundacji im. Kościelskich za całokształt twórczości dramaturgicznej i teatralnej (1994) i Paszport "Polityki" (1993) Jego sztuki trzykrotnie zdobyły Grand Prix w Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej Ministerstwa Kultury i czterokrotnie były pokazywane na Warszawskich Spotkaniach Teatralnych.