Osoby

WASYLOWSKI, Wasylewski, Włodzimierz (8 V 1921 Brzostek k. Jasła - 28 VII 1978 Szczecin), śpiewak. Był synem Bazylego Wasylowskiego i Ma­rii Koniecznej, mężem śpiewaczki Jadwigi Bigoszewskiej. W 1939 ukończył Gimn. Jana Kazimierza we Lwowie. Podczas okupacji pracował jako agro­nom na Kielecczyźnie, a po wojnie w 1945-48 był rolnikiem na Dolnym Śląsku. W 1948 zamieszkał w Poznaniu; odbył studia wokalne w PWSM (1950-56), równocześnie występował w chórze Opery Po­znańskiej (1948-56), w sez. 1955/56 już jako solista chóru. Od 1 X 1956 zaangażował się do Studia Operowego w Bydgoszczy i do 31 XII 1968 był solistą sceny muz. w tym mieście (nast. pn. T. Muzyczny Opery i Operetki). Od 1 I 1969 należał do zespołu T. Muzycznego w Szczecinie. Wystę­pował też na koncertach w kraju i za granicą (Cze­chosłowacja i NRD). Był działaczem społecznym i związkowym. Wysoki i przystojny, miał dobre warunki sceniczne. W swych pierwszych sez. w Bydgoszczy śpiewał czołowe partie tenorowe, np. Almavivę ("Cyrulik sewilski"), Stefana ("Straszny dwór"), ale jego kwali­fikacje wokalne były uważane za niezbyt wysokie. Z innych, licznych jego ról wymienić można takie, jak: Franek ("Flis"), Jontek ("Halka"), Rudolf ("Cyga­neria"), Szymon ("Student żebrak"), Erminio ("Gasparone"), Eisenstein ("Zemsta nietoperza"), Achilles ("Piękna Helena"). Bibl.: Almanach 1977/78 Świtała; Afisze i programy (tu X-lecie Opery i Operetki w Bydgoszczy 1956-66, Byd­goszcz, 1966; il.), IS PAN; Akta (tu fot.), ZASP; Akta T. Muzyczny Szczecin. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994