Osoby

Wojciech Wojtecki (ur. 17 VII 1908 w Warszawie - zm. 19 czerwca 1964 w Monachium ), aktor, reżyser. Karierę sceniczną rozpoczął na początku lat trzydziestych w Częstochowie, później do wybuchu wojny występował w Krakowie, Lwowie i Warszawie. W 1939 znalazł się na Węgrzech, gdzie zorganizował Teatr Objazdowy Polskiej YMCA działający pośród polonii węgierskiej przez półtora roku. Następnie przedostał się do Palestyny, gdzie został aktorem i reżyserem Teatru Żołnierskiego Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Po zakończeniu wojny pozostał na emigracji w Anglii, gdzie kierował londyńskim Teatrem Aktora oraz organizował polonijne życie teatralne. W latach 1957-60 był prezesem ZASPu na Emigracji. WOJTECKI Wojciech, właśc. W. Wasilewski (17 VII 1908 Warszawa - 19 VI 1964 Monachium), aktor, reżyser. Był mężem najpierw aktorki Krystyny Ankwicz, potem aktorki i pisarki Weroniki Lech. Na scenie występować zaczął w Częstochowie. W sez. 1934/35 grał w T. im. Słowackiego w Krakowie, w 1936 w Warszawie w T. Ateneum (od lutego) i na scenie T. Narodowego w przedstawieniu Warsztatu Teatralnego PIST "Mąż przeznaczenia" (maj), od czer­wca 1936 do października 1937 nadal w Warszawie w T. Malickiej, W sez. 1937/38 (do sierpnia 1938) w T. Miejskich we Lwowie, w sez. 1938/39 w T. Małym w Warszawie. Po wybuchu II wojny świat. znalazł się na Węgrzech. W końcu 1939 zorganizował w Buda­peszcie T. Objazdowy Polskiej YMCA, który przez ok. półtora roku dawał przedstawienia w obozach interno­wanych żołnierzy polskich. Następnie przedostał się do Palestyny i został aktorem i reżyserem T. Żołnier­skiego Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich (potem Czołówki Karpackiej, a później T. Drama­tycznego Drugiego Korpusu); z t. tym występował na Bliskim i Środkowym Wschodzie. Pracował także w rozgłośni radiowej w Kairze. Po II wojnie świat. przebywał na emigracji w Anglii; stał na czele pol. T. Aktora, następnie brał udział w przedstawieniach pol. organizowanych m.in. w Scala Theatre w Lon­dynie (w 1957 grał tam Reżysera - "Wyzwolenie"). Był prezesem ZASP na emigracji. W ostatnich latach przed śmiercią mieszkał w Monachium. Utalentowany aktor o doskonałych warunkach ze­wnętrznych i głosowych, grał przed II wojną świat. takie role jak: Lubomir ("Pan Geldhab"), Jan ("Jan"), Chopin ("Lato w Nohant"), Adhemar ("Rozwiedźmy się"), Algernon ("Brat marnotrawny"); po wojnie m.in. Pap­kina ("Zemsta"), Przełęckiego ("Uciekła mi przepióreczka"), Don Fernanda ("Książę Niezłomny"), Juliusza ("Przygoda florencka"), Reżysera ("Wyzwolenie"). Bibl.: Krasiński: Teatr Jaracza; Marczak-Oborski: Teatr czasu wojny (il.); Dz. pol. i Dz. Żołnierza 1964 nr 152, 154, 193; Orzeł Biały - Syrena 1964 nr 26; Pam. teatr. 1963 z. 1-4 s. 334, 335 (il.), 336 (il.), 339 (il.); Wiad. 1964 nr 29; Afisze, IS PAN. Ikon.: Fot. w rolach - MTWarszawa. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973