Osoby

ZIELIŃSKI Jan Władysław (15 XI 1900 Raba Wyżna k. Nowego Targu - 14 XII 1966 pod Lubniem k. Myślenic), aktor, dekorator. Był synem kolejarza, Józefa Z. i Marii z Lisowskich, mężem Janiny z Bogdanowiczów. Uczęszczał do gimn. w Krakowie i do Szkoły Przemysłu Drzewnego w Zakopanem. Uczestniczył w powstaniach śląskich. W 1923 odbywał praktykę w fabryce w Toruniu i w tamtejszym teatrze zaczął występować jako adept, ale wkrótce wrócił do Zakopanego, aby ukończyć szkołę. Potem kształcił się w Szkole Przemysłu Artyst. w Krakowie. W 1932 zdał jako ekstern maturę. W 1932-39 pracował w dekoratorni T. im. Słowackiego w Krakowie i występował dorywczo w t. Wesoła Gromadka i w t. Cricot, gdzie grał m.in. Hołysza ("Wyzwolenie"). W 1935 lub 1936, po egzaminie eksternistycznym w PIST, otrzymał pra­wo grania. Podczas II wojny świat. współpracował z konspiracyjnym zespołem teatr. A. Mularczyka. Od marca do września 1945 należał do zespołu T. im. Wyspiańskiego w Katowicach. W sez. 1945/46 występował w T. Polskim w Bielsku, w 1946-48 w Miejskich T. Dramatycznych w Krakowie, w sez. 1948/49 tamże w T. Młodego Widza, w 1949-58 w T. Nowym w Łodzi, a od 1958 do śmierci w T. Rozmaitości w Krakowie. Zginął w katastrofie autobusu wiozącego aktorów tego teatru na przed­stawienie do Zakopanego. Grał takie role, jak: Dorożkarz ("Ich czworo"), Ła­powy ("Wesele Figara"), Klucznik ("Zaczarowane ko­ło"), Kaleb ("Świerszcz za kominem"), Maciek ("Pla­cówka"), Zaruba ("Brygada szlifierza Karhana"), Oj­ciec Prokop ("Horsztyński"), Noczkin ("Łaźnia"), Mizantropski ("Spazmy modne"), Szeryf ("Czarownice z Salem"). Bibl.: Almanach 1966/67: Czanerle: T. pokolenia (il.); Linert: T. Śląski; Orzechowski: Stary Teatr; Sto lat Starego Teatru s 83-90; T. Nowy w Łodzi; S. Żytyński: Bez rampy i sztampy, Kraków 1972; Biuletyn Państw. T. Nowego w Łodzi z lutego 1956 (il.): Życie Lit. 1966 nr 52; Akta (tu fot.), ZASP; Programy, IS PAN. Ikon.: Fot. - MTWarszawa. Film.: Materiały - Archiwum TVWarszawa.