Osoby

CICHORACKI Władysław Franciszek, pseud. Wo­łodia Tichonow (3 VIII 1899 Starogard - 10 II 1967 Bydgoszcz), aktor, tancerz. Był synem Fran­ciszka C. i Wilhelminy z Maczyńskich, mężem aktorki i tancerki Stefanii Cichorackiej. Uczył się w szkole niem. w Starogardzie, a od 1915 w szkole handlowej w Berlinie. Od 1917 występował w ber­lińskiej Metropol-Operette, pocz. jako statysta, po­tem chórzysta; równocześnie uczył się w szkole baletowej oraz statystował w niemych filmach nie­mieckich. W 1919 przyjechał do Polski i zamieszkał w Starogardzie. W 1923 zaangażował się do teatru w Inowrocławiu. Od 1924 do 1927 występował jako aktor w zespołach prowadzonych przez J. Otrem­bskiego na scenach Grudziądza, Inowrocławia i Le­szna a także w objazdach; grał wówczas m.in. takie role, jak: Kusy ("Zaczarowane koło"), Kisz ("Czarda­szka"), Ekonom ("W noc lipcową"). W 1927-31 wy­stępował jako tancerz w ros. zespole im. Andrejewa; używał wtedy pseud. Wołodia Tichonow. W 1931 występował krótko w żydowskim T. im. Kamiń­skiego w Warszawie. W 1932-36 występował wraz z żoną w duecie tanecznym w objazdach w wielu miastach, m.in. w Warszawie, Lwowie, Katowicach, Krakowie, Poznaniu, Łodzi; w 1937 wyjechali na występy na Węgry, do Jugosławii, Rumunii, Grecji i Egiptu. Okres II wojny świat. spędził w kraju; trudnił się handlem; do 1943 był też impresariem biura artystów w Warszawie. W 1945 wstąpił do I Dywizji Wojska Pol. im. T. Kościuszki; należał wtedy do zespołu t. frontowego. Po demobilizacji zaangażował się w sez. 1945/46 do T. Dramatycz­nego Marynarki Wojennej w Gdyni (opracowy­wał choreografię przedstawień muzycznych). W sez. 1946/47 i 1947/48 występował na scenie T. Pol­skiego (nast. Miejskiego) w Bydgoszczy, w sez. 1948/49 w T. Ziemi Pomorskiej w Toruniu, od 1949 w połączonych T. Ziemi Pomorskiej na sce­nach Bydgoszczy i Torunia, od 1961 znowu w T. Polskim w Bydgoszczy. W 1950 zdał w Poznaniu eksternistyczny egzamin aktorski i uzyskał upraw­nienia aktora zawodowego. Od września 1966 prze­szedł na emeryturę. Po II wojnie świat. utrwaliły się w pamięci widzów przede wszystkim jego role komediowe, bowiem "komediowy, a bardziej jeszcze farsowy typ talentu Cichorackiego zjednywał mu na ogół sympatię wszędzie tam, gdzie się tylko pojawił" ("Pomorze"). Należały do nich m.in.: Autolikus ("Opowieść zimo­wa"), Dyndalski ("Zemsta"), Karp ("Las"), Argan ("Chory z urojenia"), Lubin ("Grzegorz Dyndała"), Belzebub ("Igraszki z diabłem"), Wygodnicki ("Klub kawalerów"), Grumio ("Poskromienie złośnicy") oraz Merriman ("Brat marnotrawny"). Przez wiele lat prowadził w zakładach pracy ogniska baletowe i pracował z akto­rami-amatorami. Bibl.: Almanach 1966/67; Ilustr. Tyg. Pol. 1967 nr 37, 38; Pomorze 1967 nr 6 (il.); Afisze, programy i wycinki pra­sowe, IS PAN; Akta (tu fot.), ZASP. Ikon.: H. Barwiński: C. jako Bobczyński ("Rewizor"), rys. kolor., 1949 - własność rodziny Barwińskich Warszawa; Fot. - IS PAN. Film.: 1957 - "Ziemia" (f.). Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994