Osoby

ODROWĄŻ Antoni, właśc. A. Felczyński, takżJ A. Odrowąż-Felczyński (9 IX 1897 Kałusz k. Stanisławowa - 18 II 1976 Wrocław), aktor. Był synem Władysława i Marii Felczyńskich, mężem Ireny Mollo z domu Schełyna, potem Elżbiety Felczyńskiej. Szkołę średnią ukończył w 1918 w Wiedniu. Od 1919, po zwolnieniu z wojska, występował w T. Miejskim we Lwowie ucząc się równocześnie w szkole dram., którą ukończył w 1923. Następnie porzucił teatr i w 1926 zaczął studiować na politechnice, studia jednak przerwał i od 1930 pracował w Warszawie jako urzędnik. Od 4 IX 1944 zaan­gażował się do T. Narodowego (nast. T. Ziemi Rzeszowskiej) w Rzeszowie. Latem 1945, razem z grapą aktorów pod kier. S. Gintel-Domańskiej, prze­niósł się do T. Miejskiego w Jeleniej Górze, gdzie występował i pełnił także, od lipca do grudnia 1945, funkcje kier. administracyjnego. W sez. 1946/47 zaangażował się do T. Dolnośląskiego we Wrocła­wiu, 1947-49 ponownie występował w Jeleniej Gó­rze, w sez. 1949/50 w T. im. Mickiewicza w Częstochowie, 1950-52 w T. im. Bogusławskiego w Kaliszu, 1952-55 w T. Młodego Widza we Wroc­ławiu, 1955-69 w T. Dramatycznych we Wrocławiu (w ostatnim sez. już nie grał). Przeszedł na eme­ryturę 31 VIII 1969. Na scenie używał na ogół pseud. Odrowąż. Najczęściej grał role mniejsze, a niekiedy większe, takie jak m.in.: Rejent ("Zemsta", 1945), Kapelan ("Damy i huzary", 1946), Ojciec ("Dwa teatry", 1947), Ziemlanika ("Rewizor", 1947), Radost ("Cudzoziemczyzna", 1952), Jagodin ("Wrogowie", 1955), Ojciec ("Wesele", 1956), Harmensz van Rijn ("Powrót syna marnotrawnego", 1965), Archip ("Wieś Stiepańczykowo i jej mieszkańcy", 1966), Dziadek ("Matka" K. Ćapka. 1967). Bibl.: Almanach 1975/76; Kaszyński: Teatralia; Misiorny: Teatry Ziem Zachodnich; T. w Jeleniej Górze 1945-65; T. Polski Wrocław 1945-65 (il.); Akta (tu fot.), ZASP; Afisze, programy, IS PAN. Ikon.: Fot. - IS PAN. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994