Osoby

RACZKOWSKA Ewa, zamężna Buczek (26 VIII 1937 Warszawa - 12 XI 1977 Kraków), aktorka. Była córką Stanisława R., żoną malarza Włodzi­mierza Buczka. W 1944, po powstaniu warsz., za­mieszkała z rodzicami w Krakowie; tu ukończyła Lic. im. Kochanowskiego, a w 1955-59 studiowała w PWST. Dyplom uzyskała w 1959, do zagraniu ról: Prologu i Persefony w "Orfeuszu" A. Świrszczyńskiej oraz Diany de Belflor i Doroty w "Psie ogrodnika". W 1959-61 pracowała w T. Zagłębia w Sosnowcu; zagrała tam kilka ważnych ról: tyt. w "Lilii Wenedzie", Szimenę ("Cyd"), Ruth ("Niemcy"), które zy­skały pochwały recenzentów. O Szimenie pisał T. Kwaśniewski: "jest artystką o dużej skali talentu sce­nicznego. Rozporządza piękną aparycją i pięknym wyrazistym timbre głosu. Wyrazista w geście i mi­mice stworzyła ciekawą postać tragicznej kochanki"; "Raczkowska była władcza i dostojna, zmysłowa i pełna miłości, tragiczna i szczęśliwa". W 1961-63 była aktorką T. Polskiego w Bielsku-Białej (m.in. rola tyt. w "Balladynie"), 1963-70 T. Ludowego w Nowej Hucie, a w 1970-77 Starego T. w Krakowie. Z czasem, z powodu postępującej choroby grała mniej i coraz drobniejsze role. W lipcu 1977 przeszła na rentę inwalidzką. Do jej ostatnich ról należały: Marcysia ("Gody życia"), Księżna ("Dziady"), Pani domu ("Warszawianka"). Bibl.: Almanach 1977/78; PWST w Krakowie; Tyg Powsz. 1978 nr 8; Życie Częst. 1960 nr 290 (T. Kwaśniewski); Programy, IS PAN. Ikon.: Fot. - IS PAN. Nagrania: Rola - Pol. Nagrania.