Osoby

BUKOWSKI Brunon, pseudonim Umiński (5 października 1922 Gniezno – 25 marca 1997 Łódź),

aktor. 

Był synem Leona Bukowskiego i Marii z domu Szudobaj; mężem Danuty z domu Fedorek (ślub 30 lipca 1964 w Łodzi). Uczył się w gimnazjum przy Kolegium Franciszkanów w Kobylinie koło Krotoszyna, potem w gimnazjum w Gnieźnie. Naukę przerwał wybuch II wojny światowej; w maju 1940 został wywieziony na roboty do Niemiec. W połowie 1946 wrócił do Gniezna, gdzie pracował jako urzędnik. 

W sezonie 1948/49 pod pseudonimem Umiński występował w półamatorskim zespole Teatru Miejskiego w Gnieźnie, a po uzyskaniu przez teatr kwalifikacji zawodowych, w sezonach 1949/50–1951/52 grał w Państwowym Teatrze w Gnieźnie, m.in. role: Wacława (Zemsta), Johna (Brat marnotrawny), Doktora (Głupi Jakub), Fabrycjusza (Oberżystka), Starikowa (Ożenek). 

W sezonie 1952/53 należał do zespołu Teatru Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze, zagrał Albina (Śluby panieńskie). W 1953 zdał aktorski egzamin eksternistyczny. W sezonach 1953/54–1956/57 był aktorem Teatru Ziemi Łódzkiej, w 1957/58–1988/89 występował w łódzkim Teatrze Powszechnym. W dniu 30 sierpnia 1989 przeszedł na emeryturę. 

Na scenach łódzkich wystąpił w takich rolach, jak: Powiłas (Pieją koguty, 1953), Radost (Śluby panieńskie, 1956), John (Świerszcz za kominem, 1957), Odys (Achilles i panny, 1958), Syfon (Archaniołowie nie grają w bilard, 1960), Bolszincow (Miesiąc na wsi, 1961), Oskar Rose (Fizycy, 1963), Gustaw (Zamach I. Shawa), Oront (Szkoła żon) – 1964; Bajkow (Dziady), Ciuciumkiewicz (Dom otwarty) – 1965; Miłuszkin (Płaszcz, 1969), Tytus Dudgeon (Uczeń diabła), Iron (Zamieć) – 1972; Sierżant (Alkad z Zalamei, 1973), Józwa Dziedzic (Turoń, 1975), Sędzia 1 (Zmartwychwstanie, 1977), Porfiry (Zbrodnia i kara, 1981), Wawrzyniec (Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale, 1983), Bidula (Sen nocy letniej, 1988).

 W 1968–92 wystąpił w epizodycznych rolach w kilku filmach fabularnych, kilku telewizyjnych filmach i serialach oraz w spektaklach Teatru TV. 

Bibliografia

Almanach 1996/97; XX lat sceny gnieźnieńskiej; XX-lecie T. w Zielonej Górze 1951–71; 20 lat T. Powszechnego w Łodzi 1945–65 (il.); Kaszyński: Teatr łódz.; Misiorny: Teatry Ziem Zachodnich; T. Ziemi Łódzkiej 1951–71; Akt zgonu nr I–857/1997, USC Łódź Centrum; Akta (fot.), ZASP; Almanach 1944–59.

Ikonografia

Fot. – IS PAN, ITWarszawa.

Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.