Osoby

RYGIER Jerzy (15 II 1887 Kraków - 17 VI 1952 Lublin), aktor, dyr. teatru, reżyser. Był synem -> Ed­munda R. i -> Stanisławy Korsak, mężem aktorki Łucji R. Debiutował w 1906 w T. Polskim w Poznaniu, na sez. 1908/09 zaangażował się do T. Miejskiego we Lwowie. Następnie występował w T. Ludowym w Kra­kowie (1909-11), T. Nowym we Lwowie (1911, 1913; był tam przez pewien czas dyr.) i T. Miejskim we Lwo­wie (1916, sez. 1918/19, 1922-26), w T. Rozmaitości we Lwowie (1919), w T. Nowym w Poznaniu (1926), T. Miejskim w Toruniu (1926-30), pełniąc w 1928-30 funkcję dyr. tej placówki. W 1930 występował w T. Rewia w Poznaniu, był reżyserem w T. Wielkim we Lwowie, następnie przyjechał do Warszawy i występo­wał w T. Polskim i T. Małym (1931-34), na scenach TKKT (1934-37), w T. Miejskim w Grodnie (1937-38) i znowu w T. Polskim w Warszawie (1938-39). W cza­sie II wojny świat. pracował jako urzędnik w Spół­dzielni "Społem". W 1946-49 należał do zespołu T. Nowego w Poznaniu, w sez. 1949/50 występował w Kielcach i Radomiu; 1950-52 w Lublinie. Grał m.in. Kirkora ("Balladyna"), Gustawa-Konrada ("Dzia­dy"), Otella ("Otello"), Barona ("Na dnie"), Flambeau ("Orlątko"), Rotmistrza ("Damy i huzary"), Kurta ("Taniec śmierci"). Niekiedy także reżyserował, m.in. "Bunt Napierskiego". Występował też w filmach. Bibl.: Lorentowicz: T. Polski; Scena i Sztuka 1911 nr 5; Teatr 1952 nr 12 (il.), 14; Afisze i programy, IS PAN. Ikon.: Fot. pryw. i w rolach - MTWarszawa. Film.: 1934 - Przeor Kordecki-Obrońca Częstochowy; 1937 - Znachor. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973