Osoby

Reżyser. Studiował w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza: na Wydziale Wiedzy o Teatrze w Warszawie oraz na Wydziale Reżyserii Teatru Lalek w Białymstoku. Za swój debiutancki spektakl "O medyku Feliksie, co był śmierci chrześniakiem" według opowiadania Gustawa Morcinka (1986, Białostocki Teatr Lalek, scenografia Rajmunda Strzeleckiego) otrzymał prestiżową nagrodę Grand Prix na Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Lalek w Opolu. Kolejne spektakle, zrealizowane w Białostockim Teatrze Lalek: autorski "Turlajgroszek" (1987) i "Polowanie na lisa" Sławomira Mrożka (1989) stały się jeszcze większym sukcesem.
W latach 1989-1991 był dyrektorem artystycznym Teatru Lalki i Aktora "Miniatura" w Gdańsku, który prowadził wraz z dramatopisarzem i reżyserem Tadeuszem Słobodziankiem jako kierownikiem literackim.
W 1991 r. Piotr Tomaszuk i Tadeusz Słobodzianek założyli Towarzystwo Teatralne "Wierszalin" - prywatną grupę teatralną, uznaną wkrótce za najciekawsze zjawisko w dziedzinie teatru w Polsce. Tomaszuk wypracował własny styl, łączący wysoki poziom aktorstwa z perfekcyjnym wykorzystywaniem lalek-figur, projektowanych i wykonywanych przez malarza Mikołaja Maleszę, stałego współpracownika "Wierszalina".
Kolejne premiery "Wierszalina" stawały się wydarzeniami artystycznymi: "Turlajgroszek" (1991), "Merlin" (1993), "Głup" ("Pasja Zabłudowska", 1996), "Medyk" (1996), "Ofiara Wilgefortis" (2000), "Cyrk Dekameron" ("Wierszalin"/Teatr Banialuka, Bielsko-Biała 2002), "Święty Edyp" (2004), "Ofiara Wilgefortis" (2006), "Bóg Niżyński" (2006). Od 2003 roku "Wierszalin" nie jest już stałym zespołem teatralnym, lecz działa w ramach Fundacji Wierszalin.
Zespół niejednokrotnie występował za granicą - w Europie, Stanach Zjednoczonych, Australii. Brał udział w najbardziej prestiżowych festiwalach, zdobywając nagrody, na przykład trzykrotnie nagrodę Fringe First na festiwalu w Edynburgu. Piotr Tomaszuk otrzymywał też nagrody indywidualne, miedzy innymi Nagrodę im. Konrada Swinarskiego, Nagrodę im. Leona Schillera czy nagrodę krytyków Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego.
Jest autorem sztuk teatralnych i słuchowisk radiowych. Współpracował z Teatrem Telewizji ( "Prawiek i inne czasy" według Olgi Tokarczuk w 1997, "Bumper's story" 1999), Telewizją "Puls" (seryjny program "Gumitycy"), teatrami dramatycznymi ( "Słowa Boże" Ramona del Valle-Inclan w warszawskich Rozmaitościach, 1998 czy "Jesień i zima" Larsa Norena w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu, 1999), szkołami teatralnymi (Białystok, Wrocław), prowadził też warsztaty teatralne (Stany Zjednoczone, Anglia, Meksyk).
W latach 2000-2003 Piotr Tomaszuk był dyrektorem Teatru Banialuka w Bielsku-Białej oraz dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Wizualnej "Animacje" w 2002 roku. Od 2004 reżyseruje w różnych teatrach.