Osoby

KIERESIŃSKI Stanisław Jan (30 marca 1937 Warszawa – 3 marca 1993 Kraków),

aktor. 

Był synem Bolesława Kieresińskiego i Zofii z Żaczkiewiczów; mężem Haliny (ślub w 1965). Ukończył w 1955 liceum ogólnokształcące w Puszczy Mariańskiej. W 1957 pracował w zespole pomocniczym Stołecznej Estrady, potem Teatrze Ziemi Mazowieckiej. Po odbyciu służby wojskowej, w 1959–64 studiował na Wydziale Aktorskim warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. 

Na sezon 1964/65 zaangażował się do Teatru Rozmaitości we Wrocławiu i zagrał Siemiona (Lubow Jarowaja). W lutym 1965 przeszedł do zespołu Teatru im. Mickiewicza w Częstochowie; wystąpił w roli Edwarda (Przygoda z młodością), w sezonach 1965/66–1967/68 grał w Teatrze Nowym w Zabrzu: Edmunda (Damy i huzary), Stacha (Krakowiacy i Górale), Cwaniaka (Nocna opowieść), a w 1968/69–1982/83 w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej (z wyjątkiem 1973/74 i 1974/75, kiedy występował na Scenie Polskiej w Czeskim Cieszynie, np. jako Michał w Sylwestrowej przygodzie). 

Zagrał kilkadziesiąt różnorodnych ról, m.in.: Pana Czyściela (Chory z urojenia), Jakuba (Głupi Jakub), Muleja (Książę Niezłomny) – 1970; Kazimierza (Romans z wodewilu), Bohatera (Kartoteka), Hiper-Robociarza (Szewcy) – 1971; Pustaka (Fircyk w zalotach, 1973), Remba (Damy i huzary, 1976), Pielęgniarza Williamsa (Lot nad kukułczym gniazdem, 1978), Błażeja (Gwałtu, co się dzieje!, 1980). Pisał o nim Andrzej Linert:

był aktorem predysponowanym do ról komediowych. Swoje psychologiczne, pełne ekspresji i wdzięku role wyposażał w duży ładunek wewnętrznego ciepła i życzliwości, czego przykładem był m.in. Rembo, Błażej, a także Williams.

Od 1984 zajmował się amatorskim ruchem teatralnym na terenie województwa bialskiego; zakładał i prowadził zespoły w Domach Kultury, uczył w Studium Nauczycielskim. W 1986 rozpoczął wykłady z fonetyki pastoralnej, dykcji i kultury żywego słowa w Seminarium Duchownym w Krakowie, przygotował tu inscenizację Misterium Męki Pańskiej. Był aktywnym działaczem Związku Artystów Scen Polskich (m.in. Głównej Komisji Rewizyjnej) i jego Członkiem Zasłużonym. 

Bibliografia

Almanach 1992/93; Linert: T. w Bielsku-Białej 1945–2000 (cyt.; il.); Para: Salony i kulisy (il.); 50 lat Sceny Polskiej TD (il.); 15 lat T. w Zabrzu; T. Bielsko-Biała 1945–70 (il.); Warsz. szkoła tatr.; K.A. Wysiński: Związek Artystów Scen Polskich 1950–1998. Zarys dziejów. Warszawa 1998 s. 91, 173; Gaz. Wyb. (w Krakowie) 1997 nr 251 (wspomnienie H. Kieresińskiej); Kron. Beskidzka 1993 nr 47 (il.); Akta (fot.). ZASP; Programy, IS PAN.

Ikonografia

Fot. – IS PAN, ITWarszawa.

Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.