Osoby

Ur. 7 III 1911, Warszawa. Zm. 27 IX 1991, Warszawa. Kompozytor, publicysta, krytyk i pisarz muzyczny, literat, pedagog. Kształcił się w Konserwatorium Warszawskim i uzyskał dyplomy w klasie teorii (1934) i kompozycji (1937) - u K. Sikorskiego, oraz fortepianu pedagogicznego (1937, u J. Lefelda). W latach 1938-39 po­głębiał studia kompozytorskie w Paryżu. Na Uniwersytecie Warszaw­skim studiował też polonistykę i filozofię. 1935-37 był sekretarzem redakcji czasopisma "Muzyka Polska", a w 1939 - kierownikiem mu­zycznym Rozgłośni Polskiego Radia w Warszawie. Podczas okupacji pracował jako pedagog i akompaniator. Po wojnie wykładał w kra­kowskiej PWSM, był naczelnym redaktorem "Ruchu Muzycznego" (1945-48). Od 1945 współpracuje z "Tygodnikiem Powszechnym". Przez dwie kadencje (1957-65) był posłem na Sejm; 1965-68 - redaktorem naczelnym warszawskiego wydawnictwa "Synkopa", Opublikował szereg książek, m.in. z dziedziny muzyki. Komponował przez cały czas tej wielorakiej działalności. Ma w swym dorobku utwory orkiestrowe - m.in. "Koncert na orkiestrę kameralną" (1949), "Małą uwerturę" (1955), "Perpetuum mobile" (1955), "Symfonię na 15 wykonawców" (1961), "Divertimento" na flet i orkiestrę kameralną (1964), "Podróż w czasie" na orkiestrę smyczkową (1965), uwerturę "Sy­gnały sportowe" (1966), "Symfonię w kwadracie" (1978), "Koncert fortepia­nowy" (1981), a także utwory kameralne, instrumentalne, wokalne. Skomponował muzykę do czterech filmów fabularnych: "Zemsta" (1957), "Kalosze szczęścia" (1958), "Dziś w nocy umrze miasto" (1961), "Jadą go­ście, jadą" (1962). Dla teatru napisał dwie komedie muzyczne: "Madame Sans-Gene" (1958) i "Straszny dworek" (1963; wg "Dam i huzarów" Fredry), dramat muzyczny "Carissima" (1969; do tekstu R. Markowskiego), muzy­kę do komedii J. Brzechwy "Dziwne przygody pana Kleksa" (1967), sze­reg ilustracji muzycznych do sztuk. Źródło: Przewodnik Operetkowy Lucjan Kydryński, PWM 1994