Osoby

BOGUSŁAWSKI Marian Jacek (22 VIII 1886 Ciecha­nów - 28 II 1962 Wrocław), aktor, reżyser. Ukończył Klasę Dramatyczną przy Warsz. Tow. Muzycznym. Debiutował w marcu 1908 w objazdowym zespole K. Kamińskiego. Od czerwca tego roku występował w Warszawie w T. Bagatela, a we wrześniu został zaan­gażowany na sez. 1908/09 do objazdowego zespołu K. Adwentowicza. W 1910 i 1912 występował w Kali­szu, w pocz. 1911 w Wilnie, potem w Warszawie: w lecie 1911 w T. Artystycznym, a w 1912 w T. Zjednoczonym. W 1912-14 był aktorem i sekretarzem T. Polskiego w Kijowie; w 1913 grał tam Męża ("Ich czworo"). W 1914-1917 występował w T. Polskim w Warszawie; grał m.in. Regimentarza ("Ksiądz Marek"), Arlekina ("Laleczka z saskiej porcelany"). W sez. 1917/18 występował w T. Praskim w Warszawie, w sez. 1918/19 w T. Miejskim w Łodzi, w sierpniu 1920 w T. Bagatela w Warszawie, a w sez. 1920/21 jako aktor i reżyser pracował w T. Na­rodowym w Toruniu. W 1922-28 występował w T. Pol­skim w Poznaniu, w sez. 1928/29 w T. Polskim w Ka­towicach, w sez. 1929/30 w T. Ateneum w Warszawie, w sez. 1930/31 w T. Miejskim w Lublinie (był tu dyr. administracyjnym), w sez. 1931/32 w T. Polskim i w T. Małym w Warszawie, a w sez. 1932/33 grał i reżysero­wał w T. Miejskim w Bydgoszczy. Od jesieni 1933 do 1939 występował w T. Polskim w Poznaniu; 6 V 1938 obchodził tu jubileusz trzydziestolecia pracy artyst. grając Siewskiego w "Uśmiechu losu". W okresie mię­dzywojennym grał z powodzeniem role charaktery­styczne, jak np. Dyndalski ("Zemsta"), Orgon ("Dożywo­cie"), Argan ("Chory z urojenia"), Altum ("Turandot"), Kap­ral ("Dziady"), Stary Wiarus ("Warszawianka"), Wernyhora ("Wesele"). Podczas okupacji w 1943 występował w jawnym T. Komedia w Warszawie. Od sierpnia 1946 do maja 1947 jako aktor i reżyser pracował w T. im. Ja­racza w Olsztynie; reżyserował tam m.in. "Warszawiankę", "Ich czworo", "Damy i huzary", "Pana Beneta", "Pana Da­mazego". W sez. 1947/48 należał do zespołu Miejskich T. Dramatycznych w Warszawie, w 1948-51 grał i reżyserował (m.in. "Żabusię", "Powrót posła", "Starego kawa­lera") w T. Dolnośląskim w Jeleniej Górze; następnie aż do śmierci występował w Państw. T. Dramatycznych we Wrocławiu. Najlepsze role B. z okresu powojennego: Prezydent von Walter ("Intryga i miłość"), Ślimak ("Placówka"), Meisels ("Próba sił"), Sartorius ("Szczygli zau­łek"), Crofts ("Profesja pani Warren"). Bibl.: Almanach 1961/62; Krasiński: Teatr Jaracza; Lorentowicz: T. Polski; Misiorny: Teatry Ziem Zachodnich (il.); 75 lat T. Pol. w Poznaniu s. 411, 416; Sobański: Teatr pol. na Śląsku; Trzechlecie T. N. w Toruniu; Kur. warsz. 1908 nr 165, 252, 1938 nr 119; Scena pol. 1938 z. 2/3; Biuletyn Informacyjny SPATiF Warszawa 1962 nr 3-4; Programy, IS PAN; Program jubileuszowy, T. Polski Poznań 1938. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973