Osoby

BRZEZIŃSKI Jan (3 listopada 1920 Wielkie Drogi koło Skawiny – 7 listopada 1985 Cieszyn),

aktor. 

Był synem Józefa i Agnieszki Brzezińskich; mężem Krystyny z domu Hyla. W czasie II wojny światowej należał do Armii Krajowej, był więźniem obozu w Płaszowie koło Krakowa. Po wojnie mieszkał i pracował w Krakowie, w 1948 zdał tu maturę w liceum dla dorosłych, od 1948 do 1950 był recytatorem w Zespole Żywego Słowa przy Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”, a potem pracował jako świetlicowy w Zakładach Komunikacji Samochodowej.

Od 1953 pracował w Hucie im. Lenina w Nowej Hucie; należał do amatorskiego zespołu Wojewódzkiego Domu Kultury, a potem do 1955 występował w amatorskim Teatrze Nurt, na przykład w roli Dormunda (Godzien litości). W sezonach 1955/56–1965/66 grał niewielkie role w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie (w 1959 zdał eksternistyczny egzamin aktorski), takie jak: Febel, Żołnierz i Policjant (Jacobowsky i pułkownik), Naczelnik straży (Imiona władzy) – 1957, Kucharz (Romulus Wielki, 1959), Podoficer (Radość z odzyskanego śmietnika, 1960), Świstunow, Miszka i Żandarm (Rewizor, 1963), Ferdynand (Don Kichot, 1965).

W sezonach 1966/67–1975/76 występował w Teatrze im. Solskiego w Tarnowie, między innymi jako: Czepiec (Wesele, 1967), Don Guzman (Don Juan Moliera, 1968), Anzelm (Nad Niemnem, 1969), Anuczkin (Ożenek, 1970), Błażej (Gwałtu, co się dzieje!, 1970), Filipczak (Ktoś nowy, 1972), Grzegorz (Damy i huzary, 1974). W sezonach 1976/77–1979/80 był ponownie aktorem Teatru Ludowego w Nowej Hucie; jego role z tego okresu to na przykład: Knap (Placówka, 1977), Lokaj (Ciężkie czasy, 1978), Święty Józef (Betlejem polskie, 1979).

Bibliografia

Almanach 1985/86; Fredro na scenie; Kapralski: XX lat; 50 lat T. Ludowego w Nowej Hucie 1955–2005; 15 lat T. Ludowego, Nowo Huta 1970; T. Ludowy 1955–60; Dz. Pol. 1985 nr 261; Akt zgonu nr 704/1985/1, Arch. USC Cieszyn; Akta (fot.), ZASP.

Ikonografia

Fot. – IS PAN, ITWarszawa.

Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.