Osoby

KOZŁOWSKI Ludosław Stanisław (10 XI 1910 Łódź - 16 V 1979 Warszawa), aktor. Był synem Aleksandra K. i Jadwigi z domu Fajer, mężem Czesławy z domu Rambo. Po ukończeniu gimn. w Łodzi studiował w PIST (1934-37). Rozpoczął pra­cę aktorską w sez. 1937/38 w T. na Pohulance w Wilnie; m.in. grał Czwartka ("Dzieci pana majstra"). Od sez. nast. występował w T. Miejskim w Grodnie. Po wybuchu II wojny świat., pozostał w Grodnie i występował w Państw. T. Polskim Białoruskiej SRR, który na sez. 1940/41 przeniósł swą siedzi­bę do Białegostoku. Grał tam m.in. Doktora Hugo ("Dożywocie") i Edka ("Panna Maliczewska"). W 1941- 44 mieszkał w Grodnie, nie pracował w teatrze; od maja 1944 przebywał w Warszawie, brał udział w powstaniu. Wywieziony do obozu jeńców, po zakończeniu wojny należał do zespołu T. Ludowego im. Bogusławskiego w Lingen. Po powrocie do kraju występował w T. Ziemi Pomorskiej w Toruniu (grudzień 1945-sez. 1946/47) w takich rolach, jak: Odyniec ("Promieniści"), Błażej ("Gwałtu, co się dzie­je"), Dyrektor teatru ("Dwa teatry", dublował K. Adwentowicza), Ksiądz i Chochoł ("Wesele") i Starzec ("Orfeusz" A. Świrszczyńskiej). Od sez. 1947/48 pra­cował w T. Wojska Pol. w Łodzi, od czerwca 1949 w Warszawie, pocz. w filii T. Wojska Pol. - T. Placówka, a w sez. 1949/50-1955/56 w T. Polskim. W 1955 rozpoczął współpracę z T. Młodej War­szawy (od 1957 pn. Klasyczny), gdzie był zaanga­żowany w sez. 1956/57-1961/62. Grał tam m.in.: Księżynę ("Bolesław Śmiały"), Johna Pope'a ("Kape­lusz pełen deszczu") i wiele postaci w przedstawie­niach dla dzieci. W sez. 1962/63 wrócił do T. Polskiego, w którego zespole był do sez. 1976/77. Przeszedł na emeryturę, ale grał jeszcze do 1979. Jako dojrzały aktor był obsadzany zwykle w rolach drugoplanowych lub epizodycznych. Grał m.in. Beliala ("Igraszki z diabłem"), Nyma i Płytka ("Wesołe kumoszki z Windsoru"), Łukasza ("Polacy nie gęsi"), Świerka ("Sprawiedliwi ludzie"), Ojca ("Dwa teatry"), Jefima ("Przy pełni księżyca"). Bibl.: Almanach 1978/79; Koczanowicz s. 165, 179; Kuchtówna: Wielkie dni; Mrozińska: Trzy sezony; Warnecki (tu w indeksie imię Ludomir); Pam. Teatr. 1963 z. 1-4 s. 263, 264, 1979 z. 2 s. 352; Życie Warsz. 1979 nr 114; Afisze i programy, IS PAN; Akta (tu fot.), ZASP; Akta, T. Polski Warszawa. Ikon.: J. Żebrowski: K. jako Michał (Sztuka zdobywania szczęścia), rys., repr. Express Wiecz. 1956 nr 92; Fot. - Arch. Dok. Mech., IS PAN. Film.: 1957 - Człowiek na torze (f.). Nagrania: Role, recytacje - Red. Dok. Inf. PR. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994