Osoby

Krystyna Szczepańska, z domu Bulak (25 I 1917 Nasielsk - 30 VIII 1986 Warszawa), śpiewaczka, pedagog. W 1939 ukończyła wydz. pedagogiczny Konserwatorium Muzycznego w Warszawie. W okresie wojny rozpoczęła naukę śpiewu u Stefana Beliny- Skupiewskiego, a także pierwsze występy na tajnych koncertach "młodych talentów" oraz dobroczynnych RGO w sali Konserwatorium w Warszawie. Po 1945 współpracowała z Filharmonią Lubelską pod dyr. Zygmunta Szczepańskiego, 20 X 47 zadebiutowała partią Amneris ("Aida" Verdiego) na scenie Opery Śląskiej w Bytomiu i zaangażowana, występowała tu do 1957. W l. 1957-81 była solistką Opery Warszawskiej, potem (od 1965) T. Wielkiego. W swym repertuarze miała ponad czterdzieści partii mezzosopranowych, z których wiele zaliczano do największych osiągnięć polskiej wokalistyki, m. in. Carmen ("Carmen" Bizeta), Dalila ("Samson i Dalila" Saint-Saensa), Oktawian ("Kawaler srebrnej róży" R. Straussa), Księżna Eboli ("Don Carlos" Verdiego), Jokasta ("Król Edyp" Strawińskiego), Jadwiga ("Straszny dwór" Moniuszki). W ostatnich l. zmieniła repertuar i śpiewała m. in. Starą Hrabinę ("Dama pikowa" Czajkowskiego), Nianię ("Eugeniusz Oniegin" Czajkowskiego). Wielokrotnie występowała gościnnie na operowych scenach wszystkich krajów demokracji ludowej oraz na koncertach estradowych m. in. we Włoszech, Anglii, RFN, Austrii, Belgii, Danii, Grecji. Była zapraszana do jury konkursów krajowych i zagranicznych. W 1966 rozpoczęła pracę pedagogiczną prowadząc klasę śpiewu w warsz. PWSM, a od 1979 Akademii Muzycznej im. Chopina na stanowisku docenta. Będąc na emeryturze (od 31 III 81) nadal występowała gościnnie w T. Wielkim w Warszawie, np. w sez. 1981/82. Źródło: Almanach sceny polskiej 1985/86. Tom XXVII. Wydawnictwo Naukowe PWN - Warszawa 1993.