Osoby

OSTASZEWSKA Krystyna, z Dębowskich (23 lipca 18 Kraków – 31 marca 1967 Kraków),

aktorka.

Była córką Jana Dębowskiego, weterynarza, i Janiny domu Vajs, żoną rzeźbiarza i scenografa Tadeusza Ostaszewskiego (ślub w 1943 w Krakowie). W 1937 zdała maturę w Nowym Sączu i rozpoczęła studia w Wyższej Szkole Handlowej w Krakowie. Tuż przed wybuchem II wojny świat. wstąpiła do dramatycznego Studia 39 pod kier. Wiesława Goreckiego i Tadeusza Kudlińskiego, działającego przy Krakowskiej Konfraterni Teatralnej.

Wzięła udział w przedstawieniu Kawalera księżycowego, granego latem 1939, podczas Dni Krakowa, na dziedzińcu Biblioteki Jagiellońskiej; była „utalentowana” (Kudliński). Od 1941 uczestniczyła w pracach konspiracyjnego Teatru Rapsodycznego Mieczysława Kotlarczyka w Krakowie, którego pierwsze przedstawienie – Król Duch, odbyło się w jej mieszkaniu przy ul. Komorowskiego.

Po wojnie pozostała w zespole tego teatru. Eksternistyczny egzamin aktorski zdała 19 września 1953 w Krakowie. W sez. 1953/54 należała do zespołu krakowskiego Teatru Poezji. Od sez. 1954/55 do końca życia była aktorką Starego Teatru w Krakowie. Grała m.in. Hipolitę (Sen nocy letniej), Augustę (Dom Bernardy Alba), Kassandrę (Wojny trojańskiej nie będzie), Panią Sorby (Dzika kaczka), Prozerpinę (Candida), Wolumnię (Koriolan), Matkę (Cichy Don).

Bibliografia

Almanach 1966/67; T. Kudliński: Młodości mej stolica Warszawa 1970; Kudliński: Przypadki; Sto lat Starego teatru; Dz. Pol. 1967 nr 77, 79; Pam. Teatr. 1963 z. 1-4 s. 158-159; Teatr 1967 nr 15; Akta, ZASP.

Ikonografia

Fot. – IS PAN.

Nagrania

Rola – Red. Dok. Inf. PR.

Źrodło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1900–1980, t.II, PWN Warszawa 1994. Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów użytych w źródłowej publikacji.