Perskie Oko
Najpoważniejszy konkurent dla kabaretu „Qui Pro Quo” i źródło legendy szalonych lat dwudziestych, która funkcjonuje do dzisiaj podsycana wznawianymi przebojami oraz produkcją coraz to nowych filmów o tamtych czasach. Teatr powstał z powodu zatargu finansowego w zespole „Qui Pro Quo”, kiedy Jerzy Boczkowski nie zgodził się na podniesienie stawek części zespołu. Niezgodę budziło również faworyzowanie części zespołu skupionego wokół Fryderyka Jarossego. Kiedy w lecie 1925 roku część zespołu wyjechała w objazd z angażem na następny sezon, pozostali bez kontraktów secesjoniści założyli własną scenę.
Niemal od pierwszego programu, styl i rozmach rewii zagroził stabilności kabaretu z Galerii Luxemburga. Kiedy „Perskie Oko” po trzeciej premierze znów miała wyprzedane bilety, „Qui Pro Quo” wypuściło premierę Grunt się nie przejmować. Od tego czasu, aż do lat trzydziestych trwała zażarta konkurencja, z której zwycięsko wychodziła przede wszystkim publiczność raczona kilka razy w tygodniu fajerwerkami humoru i szlagierami najtęższych umysłów kabaretowych. Półtora roku funkcjonowania teatru było pasmem sukcesów, które spowodowały kolejne tarcia. Tym razem spór wiedziono o własność nazwy „Perskie Oko”, tak że w listopadzie 1927 roku powstał teatr „Nowe Perskie Oko”, a od tego momentu dzieli nas już tylko kilka miesięcy do inauguracji „Morskiego Oka” – teatru legendy.
Siedziby
- 5 września 1925 – 11 września 1926: Nowy Świat 63, sala na 1000 miejsc;
- 11 września 1926 – 28 sierpnia 1927: Marszałkowska 125, w dawnym Teatrze Nowym;
- 30 sierpnia 1927 – 4 września 1927: Karowa 18, sala na 450 miejsc.
Sezon: 1925 / 1926
Kierownictwo
dyrektor:
Konrad Tom
kierownik artystyczny:
Konrad Tom
baletmistrz:
Eugeniusz Koszutski
kierownik administracyjny:
Włodzimierz Szczerbiec-Macherski
Zespół artystyczny
reżyserzy: Ludwik Lawiński
scenografowie: B. Cinzerling, Wanda Jewniewiczowa, Emilia Pogorzelska, Andrzej Pronaszko, Zbigniew Pronaszko
dyrygenci: Zygmunt Wiehler
aktorzy: Stefania Betcherowa, Eugeniusz Bodo, Janina Borońska, Jerzy Boroński, Antonina (Nina) Burska-Cichowska, Gustaw Cybulski, Karol Hanusz, Halina Kamińska, Wacław Kucharski, Ludwik Lawiński , Janina Macherska, Martynowska, Maria Merlińska, Maria Nobisówna, Nina (Janina) Oleńska-Konarska, Tadeusz Olsza, Władysław Ostrowski, Zula Pogorzelska, Marian Rentgen, S. Sawicka, Marian Stokowski, Włodzimierz Szczerbiec-Macherski, Konrad Tom, C. Wisłocki, Amelia Wołkońska-Mergel, Jadwiga Zielińska
balet:
zespół:
Maria Bargielska,
M. Barylanka,
H. Bieniakowska,
Leokadia Dąbrowska,
J. Duszyńska,
Alicja Halama,
Helena Halama,
Loda Halama,
Zizi Halama,
N. Jarmułowicz ,
E. Kuenówna,
S. Kurzawińska,
Maria Martówna-Ciesielska,
Stanisława Martyniak,
M. Merińska,
Barbara Nobis,
Nina (Janina) Oleńska-Konarska,
Janina Prokopiakówna,
Z. Radwanówna,
A. Rozciszewska,
M. Sachniewska,
J. Stankiewicz,
Amelia Wołkońska-Mergel
inspicjenci: Marian Stokowski
