Dwoje na huśtawce
Sztukę Dwoje na huśtawce Williama Gibsona, po jej ogromnym sukcesie na Broadwayu w roku 1959, nazwano koncertem na dwoje aktorów i telefon. O ile bowiem Tennessee Williams pisał swoje utwory o ludziach, Gibson — troszcząc się o teatralny efekt — przywiązywał ogromną wagę do dialogów i tworzył je przede wszystkim z myślą o aktorach. Sukcesy sztuki na Broadwayu przyniosły Gibsonowi wiele nagród, a także zainteresowanie kina. W roku 1962 Robert Wise (twórca West Side Story) zrealizował film Dwoje na huśtawce ze znakomitymi w głównych rolach Shirley Mac Laine i Robertem Mitchumem. Również Arthur Penn w oparciu o inną sztukę Gibsona (The Miracle Worker) zrealizował Cudotwórczynię. The Miracle Worker jest literackim opracowaniem autentycznego pamiętnika Helen Keller, głuchoniemej i niewidomej dziewczyny, której życie mogło stać się znośne dzięki nauczycielce-rehabilitantce Anne Sulivan. Oba filmy widzieliśmy w Polsce.
William Gibson to urodzony w roku 1914 poeta i dramaturg amerykański. Po studiach uniwersyteckich w Nowym Jorku zaczął drukować nowele i wiersze w wielu pismach literackich. W roku 1954 wydał swą pierwszą powieść The Cobweb, która przyniosła mu uznanie krytyki i wpisała się na listę bestsellerów.
Dwoje na huśtawce — to subtelny rysunek psychologiczny dwojga samotnych ludzi na peryferiach wielkiej metropolii. Jerry Ryan jest prawnikiem z Omaha. Przeżywa okres załamania psychicznego. Porzucił bowiem żonę i uporządkowane życie, gdy całkowicie uzależniony był od swego bogatego teścia i przyjechał do Nowego Jorku. Na przyjęciu u dawnego znajomego w Greenwich Village — dzielnicy artystycznej cyganerii — poznaje Gittel Mosce, biedną i wykorzystywaną przez mężczyzn żydowską dziewczynę, której marzeniem jest założenie szkoły tańca. Jerry telefonuje do niej nazajutrz i tak zaczyna się burzliwy romans dwojga ludzi, na huśtawce uczuć, które bardzo rzadko pozwalają na stan równowagi.
Spektakl Dwoje na huśtawce reżyseruje Waldemar Dziki, twórca filmów Kartka z podróży i Cudowne dziecko. Gittel Mosce zagra Daria Trafankowska, Jerry’ego Ryana — Roman Wilhelmi. Autorem scenografii jest Konrad Nowakowski, realizacja TV — Jan Sosiński.