Tarnowski „Brel”
Małgorzata Wiercioch otrzymała za interpretację Brelowskiego Diabła wyróżnienie na Festiwalu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. Publiczność tarnowska ma szczęście — może bowiem tego Diabła i Małgorzaty Wiercioch słuchać zawsze, kiedy tylko zechce odwiedzić swój teatr, i zobaczyć spektakl pt. Brel, którego premiera odbyła się w ostatnią sobotę.
Czy łatwo wyczarować teatr z piosenek Jacquesa Brela? Te piosenki wpisane są w nasze życie i los, znamy nie tylko ich, bohaterów, ale pamiętamy je jeszcze w wykonaniu autora i późniejszych — wielkich interpretatorów. Józef Opalski, który jest współautorem tarnowskiego przedstawienia (reżyserka Anna Augustynowicz rozchorowała się tydzień przed premierą) — napisał jednak we wstępie do programu wyraźnie: nie udajemy Brela! Nie udawali go także artyści x warszawskiego „Ateneum”, wielu jednak polskich widzów zetknęło się: z Brelem po raz pierwszy poprzez tamtą interpretację. Teatr tarnowski musiał się od niej zdystansować, aby stworzyć coś naprawdę własnego.
Myślę, że to się udało — poprzez czytelny zamysł reżyserski i świetnie współgrającą z nim scenografię Marka Brauna. Spektakl budowany z muzyki i tekstów Brela rozgrywa się w garderobie, a widzowie są świadkami jakby przygotowań do występu. Dopiero ostatnia piosenka (Gdybyś ty bogiem był…) śpiewana jest wprost do widowni… Przedstawienie ma klimat i aktorsko naprawdę jest dopracowane. Trochę gorzej jest, z jego stroną wokalną. Na wyróżnienie zasługują panie. Obok znakomitej Małgorzaty Wiercioch — Mariola Łabno i Elwira Romańczuk (specjalne wyróżnienie za piosenkę Śmierć III). Z panów — zdecydowanie najlepszy jest Mirosław Bieliński. Jego interpretacja piosenek znanych w wykonaniu Michała Bajora (Jef, Walc na tysiąc pas) — jest naprawdę konkurencyjna.
Tarnów zyskał interesujące przedstawienie. My w Krakowie — czekamy na Brela w Teatrze Ludowym.
